Кога започнував како млад директор на музеј, го барав најголемиот од сите во современата уметност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Правејќи вредност од рускиот провинцијализам и од неговите валенкис, тие го извршија засадувањето на руската кожа во самото тело на современата европска уметност. (1) Соц-арт (социјалистичка уметност) - движење на неофицијалната руска умет ност, кое посебно се разви во Москва, во 70-тите години, сѐ до перестојката (1985) .
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Бојс, или поточно неговото име, им дозволи на многумина млади уметници да создадат крајно прецизна артикулација на етичките и естетските проблеми со кои се соочува руската свест денес.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Млаката вода не ја совладуваше жедта и бегаше низ кожата во небројани капки.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Зашто ова попладне има прсти од блискост од свое в месо да ти се вовлече капнато да се протега под кожа во коски во сѐ што си и што не си. И не стој се искачи рекава го мина брегов ќе плисне врз тебе ти трчај да не те стигне сево попладне зад себе што го оставаш дур не го изгасне. Трчај гори попладнево.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Има ова попладне прсти од блискост од свое. В месо да ти се вовлече и да молчи тешко и изморено, капнато да се протега под кожа во коски во сѐ што си и што не си.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Летнаа камења и суви кожи во воздухот како што летаат лилјаци или црни пеперуги.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Само виделе при светлоста на огновите некаква крвава крпа од месо и кожа во коњската челуст и го виделе офицерот како се зграпчува за лице сличен на гробник со два профича и се стрчнале обезглавени и ужаснати да се одмаздуваат со истрели и со сабји дури кога Лебед од скок, како да се лизга по невидлив мраз, се изгубил, ги оставил неми и бавни во движењето и му се вратил на овој мрак од кој дошол.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Навистина големи пари ќе се вртат кај Облекувањето филмовите, ТВ емисиите и книгите тогаш, кога компјутерска облека ќе малиот човек ќе може да купи евтини помагала, биде во историјата на со кои што ќе може самиот на екранот да човештвото исто толку го направи она што го прават ѕвездите и важно, колку што било режисерите. важно нагрнувањето Денешниот просечен Американец минува седум кожа во палеолитот. часа дневно пред “идиот-кутијата”.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Но јунакот на својата прикаска од негушкото востание бил преслаб да се завлече под чергите и кожите во колибата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мртвите беа отидени под земја, тој отиде да го дојаде ланското јаболко што го држеше во рака и што го начнал пред да се наведне над мене.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го виделе: станал и се тетеравел кон некаква крива колиба зад манастирот со чекор како да ги извлекува козјите нозе од глекаво калиште додека мантијата, црно знаме на жив костур, и без ветар потрепетувала.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ломбачките нозе му беа исповиткани во крпишта и во секакви сури кожи во митарење. Го болеа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Остануваа уште дедовците и бабите од двата соја, а само дедо Андреја од Кожле беше останат жив, нештавена кожа во летната кујна.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Главниот козар, несомнено и водач на козарите, по име Чанга, кој носеше лека козја наметка, со шапка од козја кожа во вид на титовка, прв се поздрави со градските челници.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)