Сега, како да ги остави главните книги настрана, ги запишуваше живите сведоштва за сигурниот пад на империјата на сталинизмот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мајка ми, небаре ја следеше сенката на сонот на татко ми, до колку и неа не ја повтасала дремката, ќе дојдеше, ќе ја изгаснеше ламбата, ќе ја оставеше книгата настрана, означувајќи ја последната прочитана страница, ќе го покриеше полека татко ми, за да не го разбуди.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Само уште неколку дена имаше до крајот на годината и јас веќе, што се вели, ги имав фрлено книгите настрана, а брат ми, глава да не крене од учење.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)