Без клун ќе си вечно страден, туѓи јајца не ќе крадеш.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Ако клунчињата им беа намачкани со кашата, тие се бришеа удирајќи ги клунчињата од подот; ако некое зрнце храна им останеше на аглите од устите, тие ќе го поткренеа ножето и со малата канџа ќе го отстранеа зрното; ако некоја ронка им пречеше, малото клунче ќе се закопаше во пердувестиот мов и ќе се забодеше до местото каде што ги чешаше ронката; ако некое од пиленцата здогледаше дамка од кашичка на клунот на друго, ќе ја клукнеше кашата со врвот на своето клунче.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)