клинец (имн.) - на (предл.)

Ја зедов крпата за лице од клинецот на вратата но не се упатив кон потокот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И потем доаѓа благословот на бабарите: „Коклу клинци на вратата, толку синци во куќата; колку желки во полето, толку ќерки во куќата!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тие кожи што беа за гајди, таргачи, мешини, ги сушеше така цели, превртени од внатрешната страна, а оние што беа за опинци, постеќии или ремења, ги распоруваше, ги оптегнуваше со клинци на чардакот и ги премачкуваше со ќуќур, стипса, сол, или со сок од билките чуен и ноктец.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
А тоа со години и години го правам секој ден.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Клинците на алката ѝ се збуцаа во непцата и ѝ го раскрвавија јазикот; железото зачкрат под незините заби.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)