За стимулирање (а не изумирање) на нашите нервни клетки потребно е да се градат односи, а односите се градат со ситни неправилности, избочини, асиметрии, со постојаните потсетувања дека постои Другиот, светот, небото, оклопот на желката врз кој престојуваме.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)