клетка (имн.) - на (предл.)

И порано ми доаѓаше вода во уста при помислата на неделните ручеци со пастрамајлија, чиј вкус од детството ми беше сочуван во најдлабоките клетки на непцето, но сега, по прв пат, некоја нездржлива сила ме натера да се облечам, да седнам во колата, по два часа непрекинато возење пристигнам во градот и во една од фурните да нарачам топла пастрамајлија.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И додека канцерозните клетки на „медитациите“ бавно го убиваат пивтиестото месо на (не)стварноста, иднината е само низа на трошни црвоточни денови, а сегашноста полузадушено се превиткува во пајаковата мрежа на минатото, јас останувам да плутам внатре себеси низ правливите патеки на ништото, отсликувајќи ја бескрајната космичка празнина.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Клетките на уживателите на хероин се во постојан процес на сушење и повторно растење.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Повраќањето е помалку или повеќе неизбежно кога не уживате често хероин. Издишувам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)