клепка (имн.) - ги (зам.)

И тој презриво замижа. Под спуштените клепки ги гледаше само врвовите на своите чевли како отскокнуваат де напред де назад на заплисканата од утринските зраци улица.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Усните ги отвора, а клепките ги составува, ко крилца од ластовичка. 158
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)