Доаѓај ми, доаѓај ко ноќта  Сета болка може да се стопи  в тишината на средбата темна  кога ништо в немир не го ниша  класјето на двете тивки тела.
               
             
           
            
            
              „Дождови“
               од Матеја Матевски 
              (1956)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тодор Малинов со кого седевме во иста клупа беше од Баница, во класот на Василаки и на Јоше имаше и уште еден од Баница, Лефтер Лаевски.
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Сега го гледаме како се врти  со толчникот на сонцето среде чело  та ни греат и ни пеат воденици  викајќи го класјето на гумно  збирајќи го денот на трпеза.
               
             
           
            
            
              „Липа“
               од Матеја Матевски 
              (1980)