кафе (имн.) - во (предл.)

Грета отпива од кафето и веднаш го исплукува назад во шољата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Поодвратно кафе во живот не сум пиела! (Од шољата извлекува влакно) Како да е од куче! (Го гледа внимателно) Оние рунтави џукели полни со болви!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На другиот ден, преку скопската пошта, главниот скопски дервиш го доби ова писмо: „Дервиш ефенди, вчера вечерта, пиејќи кафе во кафеаната, вие изразивте желба да го видите Гоце Делчев и да му честитате.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Бре аферм2) - расправаше јанинскиот паша пиејќи кафе во Јанина.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Другиот Турчин со мене беше комита - мој другар.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ми рече дека за следниот ден закажал средба на универзитетот, пиење кафе во здружението на писателите и интервју за весникот „Милиет“ по повод подготовката за објавување во Истанбул на една од моите книги.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И така, Хана и Ханс отидоа на кафе во најблиската кафетерија.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Испружената дланка ти го прекратува сркањето на утринското кафе во кафулето на езерскиот брег.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Под паразити се подразбираат и оние лапачи кои на овој или оној начин имаат лапнато по 2- 3 стана и дуќани и истите тие ги издаваат под кирија уживајќи во животот и пиејќи кафе во Градскиот трговски центар.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Боге и Маре останаа да го поделат останатото кафе во ѓезвето.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Боге и Кате се клацкаа на предните седишта со талогот кафе во празните стомаци, а нивните торби на задните седишта се трускаа нагнетени и стегнати до грло.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Рози си стави кафе во филџанот и почна да го пие на кујнската маса, која на аглите беше украсена со црвени цвеќиња.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се сеќава, дури го фати за раката, и пред двосмислените погледи на минувачите, го повика на кафе во хотелот „Македонија“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И други пратеници бегаа од час, пушеа цигари и пиеа кафиња во бифето.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Со ѓезве кафе во едната рака и слушалката во другата средовечниот капетан само го слушаше својот соговорник.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Откако го испија и второто кафе во една од градските кафеани, Виктор продолжи: - А сега девојче, имам еден предлог.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Социјалниот работник како даночник кој треба да го наплати долгот, утрото веќе го пиеше кафето во персоналното одделение.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И, преку ноќ станав не само за него ами за сите други по ходникот најзабавната продавачка со која се пие најдоброто кафе во денот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Еден таков неодамна ме изнесе на кафе во кафулето на аголот од Беверли Хилс.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
БИТОВИ ПРИКАЗНИ И АНЕГДОТИ Три вреќи лаги (Цеп. 298) Старец и умната девојка (Шапк. 99) Досетливата мома (Бит. пр. 33) Насрадин - оџа, Итар Пејо и нивниот помошник (Пиличк. 76) Итар Пејо и кад'ните на каул се фатиле (Пиличк. 50) Итар Петар поитар од Насрадин - оџа (Бит. пр. 222) Марко Крале и Муса Кесеџија (Пенушл. 139) Господи, брани од женска беља (Шаок. 51) Нероден Петко (Шапк. 54) Поповите биле за мака родени (Цеп. 493) Мрзливата жена со метлата (Цеп. 390) Мрзливиот човек (Шапк. 143) Царот и стариот што ораше (Цеп. 276) Умното дете - цар (Шапк. 144) Ќосето воденичар и итрото дете (Шапк. 144) Касапот со разранетиот прст (Цеп. 246) Богатио што му купил еден џигер на еден сиромав (Цеп. 248) Старите ги носеле в планина да умрат (Цеп. 258) Царо што бараше разумна девојка да земит (Цеп. 294) Сиромашката баба со кокошката што му ја изеде богатио (Цеп. 357) Чоекот што имал од царот ферман да тепа луѓе (Цеп. 387) Пишман аџија (Цеп. 437) Попо пијан што паднал во калта (Цеп. 505) Брат брата не ранит, тешко му кој го немат (Шапк. 127) Кратенки и извори на објавените приказни Речник на непознати или помалку познати зборови и изрази
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
КАВЕ ПАРАСИ - малку пари, колку да се плати едно кафе во кафана
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тој се заколна на куп кори од лубеници дека ќе помогне попот да биде заслужено казнет а мантијата за него се повеќе стануваше знаме на црна иднина, болка од која двете зрна кафе во очите побелуваат.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Пиењето кафе во домашна атмосфера и притаено светло ми е фаворит во секојдневните ритуали.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Беше сигурно оти стариот Пико, во овие минути кога јас јурев по магистралниот пат напуштајќи ја Картагина, небаре во донкихотовска, дипломатска мисија, си го допиваше своето кафе во својата цветна градина, почнувајќи да чита нова книга, за која сигурно ќе ми раскажува, при наредната прошетка крај морето, а јас ќе му кажувам за своите дипломатски искушенија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ема му се заблагодари за поканата, влезе со Илона во нејзината соба, ја причека да се истушира и веднаш потоа заминаа кон Метрополата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ема Ендековска ми предложи да одиме на кафе во бавчата на „Палма Ли“ и при крајот на средбата ми рече: „Се познаваме кратко време и можеби затоа не можам да си објаснам некои работи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Директорот Стево Трајчов беше изненаден од нејзиното рано доаѓање во Центарот, но покажа љубезност кон неа и ја покани на кафе во неговиот кабинет.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ме покани или, што беше необично за нашата комуникација, ме замоли идниот ден да најдам време за кафе во „Зона”, мал ресторан во приземјето на станбената зграда од левата страна залепена за нашиот Центар.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ќе нарачав кафе во Старбак, во центарот, ќе седнев да го испијам на клупите и те чекав да се појавиш оддалеку…, да ми мавнеш, но тебе те немаше.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
- Ќе свариме ли по едно кафе? - За среќа, имаше едно кило кафе во куќата, нераспакувано, па го донесе. И без него ќе тргнеше.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
— Море, отрова, ќерко, отрова клади, а не каве! — рече попот кога Бисера стана да тура кафе во ѓезвето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Градот е брз, градот е хаос полн со урбани легенди лажни јадни безделници што дремат на кафе во полни кафеани со душите гладни Рурални фаци со вратоврски во трка по бизнис и зделки матни циганчиња боси навлечени на лепак дрпаат случајни минувачи и странци
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Низ редот се разлеа смеа. Еден човек продаваше кафе во испукани филџани.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Потоа, додека Валирија ми вари кафе во кујната, јас седам сиот напнат во дневната, сосредоточен во звукот на павкањето на Чиковите крилја.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Само во зима, на студ и голомразица, бастунот ја преземаше својата основна функција, да го потпира патот, но и тогаш дедо ми не запираше, не се колебаше, туку со одмерен чекор стигаше секое пладне да го испие своето „горко, накај средно“ кафе во „Метропол“ со пријателите-пензионери, во просек петнаесет години помлади од него.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ми предложи да седнеме на кафе во блиската кафетерија.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Веќе третпат се договара да се најдат на кафе во некое од кафулињата во центарот на Охрид каде што, додека седеа и разговараа, Едо со задоволство рагледуваше наоколу да види кој негови или нејзини познати ги виделе и како се однесуваат кон тоа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
“Еј, си реков“, рече Елефтерија кога утредента пиеја кафе во бифето на Центарот за печат каде што се одржуваше панел-расправата во присуство на активна публика од преку двеста души.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сепак, насмевнат во себе, отиде на кафе во ресторанот „Пушкин“. Намерно, се разбира.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Подоцна, додека го пиеја кафето во сенката на дворот, Перса проговори со чудесно мил глас Златна ќерко, денеска имаше долг разговор со мајката Богородица!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Отидов на кафе во кафуле, каде што работев како келнерка само еден ден, зашто веднаш се префрлив во клубот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
По неколку дена отидов со Лима на кафе во Кафулето покрај езеро беше преполно со згодни млади тела свежо искапени и светнати со масло.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Одевме на кафе во градските кафулиња, се дружевме, ме запозна со многу луѓе.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)