катинар (имн.) - на (предл.)

Забележуваше како и катинарот на ковчеџето под креветот е помрднат кога се обидувала да го преклучи и да види што има во него.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Зошто ѝ е катинарот на домата попленета - запустена?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Некакви конци со кои бил врзан за својата неподвижност за железниот кревет (на нив има само стар, глекав душек и измитарено веленце), се инати тој , ослободен дури и од својата тежина, се исправа и по мрак, и самиот од мрак со грутки стврднат мрак во грлото, се обидува да го искрши катинарот на вратата од забранетата одаја и никако не успева.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)