кат (имн.) - алишта (имн.)

Коа видело момчето оти го кани царо на гости, отишло на баш терзијата и си кроило еден кат алишта, за како пред цар коа се оди на гости или на свадба и се променило, се накитило, што ај ми си оди, да ти види око; да го грабниш и да бегаш, - и му ошло кај царот на гости.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Умот и к'сметот, ер кај да одеа, од него мислата не ја оставаа и с¯ му работеа за да напредуат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)