- Капакот? – рече таткото, - капакот? Хм... Тогаш, Зоки, еве ти го капакот за ручек!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Ако навистина е тенџере, мора да е без капак за да може секој да ѕирне внатре, да погледне, да направи анализа, да донесе заклучок, па и да проба малку од твојот живот за да може да го преслика, таму некаде, на кафе со некој кој ниту те знае, ниту те познава.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Во печката ладното железо почна да се црвенее...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Околу печката беа наредени валчести капаци за мини и бомби. На ѕидот од леарницата висеа неколку бомби.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)