капа (имн.) - го (зам.)

- Е, затоа - го пресече Пандо - ние први го облекувавме нивниот шинел, ги обувавме нивниот цокули и на капите го носевме нивниот знак.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Набргу ни расправи. Во ралупот влегло врапче, а тој со капата го затворил ралупот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Со него немаше никого. Под волнената капа го слушаше само своето дишење.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)