камен (имн.) - саноќ (прил.)

Слушаш, господару, вели Васил. Што, вели Максим. Уткиве саноќ кобат, вели Васил. А и оној од Камен саноќ коби.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)