камен (имн.) - кој (зам.)

Животното се исплаши од фустанот и скапоцените камчиња кои блескаа од него како многу зажарени очи и назабени вилици.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тројца музичари, на излогот, во сини, глинени африкански панталони со симболи на Земја и Сонце, свиреа нешто помеѓу блуз и џез и изгледаа мирни и задоволни врз купот шарени камчиња кои Пиратот ги собирал од најблиското речно корито.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Плачеше врз туѓи камења кои означуваа нечии гробови затоа што свињите што риеја по раздавките што ожалостените ги оставаа, за да им се најдат на покојните некаде таму горе, ги подбутнуваа и им го нарушуваа редот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тврдата вода во своето корито созава камења кои и пречат во нејзиниот тек.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)