Штрковите и орлите удирале едни на други до самата ноќ.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Снимателот тој ден не само што не дојде со пусулче в раце, ами и им се извини што не може да оди со нив - камењата биле лизгави во брзаците, на неговите гојзерици биле испаднати опковите, а секој инструмент на неговиот врат чинел колку по една нивна глава.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Си размислувал робот што да прави.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Над главата на џинот била направена огромна кула созидана со големи камења, а камењата биле од злато и направени од скаменетите војници.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Утредента, по едно изгревање и заодување на крвавата месечина со ископани очи и пукната муцка од слеп судир со планинска цуцулка, се видело: меѓу дрвја и камења биле расфрлени неколку стотици крвави птици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)