Особено кажувањата за животот беа силни, чисти, раскажани со разбирлив, близок јазик, веднаш во душата да ти се всади болка за оние за кои се говореше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Никогаш го немавме слушнато Татковото кажување за причините на неговото исчезнување.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
- Ти, Бојанчо, разбираш сѐ - ја врза дедо Иван нишката на своето прекинато кажување за гората. Затоа и ти зборувам, знаеш да слушаш.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)