кадија (имн.) - почне (гл.)

Врзаните ги исправија пред ѕидот од блискиот двор и кадијата почна да ги прашува: – Кој е главабашија во селово, освен попот? – Јас сум кнез оваа година, ефенди – одговори врзаниот кефалија. – А-ха!!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Дојди си, појди си... дојди си, појди си...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Кадијата почна да цука, и речиси, се замаја кога го слушна одговорот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кадија почна да суди Илија почна да свири кадија почна да игра фрли чалмата в мутлуми фрли чалмата в мутлуми и на Илија говори: Илија море делија алал ти се момите ем калешести невести ем сиротици вдовици со таа пуста тамбура срцето ми го разигра.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)