истурање (имн.) - на (предл.)

Како бременост на жена како вознемиреност на стадо како истурање на сонцето по оградите.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Бидејќи беше август, врело лето, стануваше многу рано, уште само што ќе се зазореше и јас од мојата соба горе на катот, го слушав цвичењето на тркалото од количката и грагорењето при истурањето на камењата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
2. А тој пусти снег си редеше, си редеше... Шшш, без многу врева, шшш, секој шум го попиваше како цариградско кадифе: секоја викотница ја правеше мека како урда: а секоја смеа како истурање на ѓулсуи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)