истрел (имн.) - се (зам.)

Потоа го виделе челникот исправен над неподвижен труп и со крвава сабја в рака. Им викал нешто.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Еве, четниците пукаат, истрелите се доближуваат, ќе ги фатат децата.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тогаш истрелите се згуснале - на пресигурните преостанати петмина војници или одметници удриле отстрана оние што биле со говедата на поило.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)