искуство (имн.) - кое (зам.)

Особено, кога станува збор за поетското искуство кое по природата на својот израз се наложува како едно од најчувствителните подрачја на творечката семантика, воопшто.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Од мене се очекува да запишувам сѐ за да се види влијанието на дрогата, нешто како тек на свеста, што не е тешко, но уживањето дроги не носи нарација, а во овој случај таа е потребна за да го задржи вниманието на читателот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Искуството кое го стекнавме е непроценливо, но, од друга страна, Маргина е многу далеку од фамозното “застанување на свои нозе”, и тоа е можеби она што на приказнава најмногу ѝ дава горчлив тон.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ова е главниот проблем кога треба да се опише нешто духовно, нешто апстрактно, како едно религиозно или сексуално искуство кое едноставно е тешко да се опише.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
В ред, в ред, можеби присутните во оние произволни тврдења на Николина Кралева што беа изнесени во форма на неуверливи претпоставки можеби согледале вина и грдо однесување од страна на мојата по малку чудна личност божем наклонета кон тривијалности и недолично однесување; можеби им биле прифатливи и таканаречените љубовни авантури со несоответни личности (ова обвинување всушност ми годеше иако спаѓаше во оние таканаречени голи измислици со оглед на моето сиромашно љубовно искуство кое во тој период сѐ уште беше сместено во одделот желби и соништа) итн.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)