искра (имн.) - во (предл.)

И во тишината - надвладува молкот, стежнатите воздишки, прскањето на искрите во огништето, а во нивните глави - цутат мисли и се ројат мали радости, што секој ги има и љубоморно длабоко ги чува.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во оџачето одново прсна искра, за миг ги осветли и ги зголеми сенките врз ѕидот и Циљка толку долго ги гледаше, колку што летот на искрата во чија светлина го виде бледото и питомо лице на Мита и десницата нејзина во одвај видливо движење крената до челото кое го допираше со трите прсти...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Удираш со жеголот врз каменот - а од него се будат и полетуваат искри во мракот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Виштат, топотат чужди коњици долж езерото, околу тврдините на Асамати и Пелагонија.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Прскаат од неа милионски искри во зазорените патишта на планината, го цепат воздухот над нашите глави и само погледите сега го следат ова нивно преселување во највисоките височини, недогледаните далечини, тајно - бескрајно.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Младиот човек подизлезе пред огулите, се поклони и во еден момент почувствував дека и тој ме здогледа, видов некоја искра во неговите очи, краток сјај...
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Која Марија? Една, Оче Симеоне, со бакрени искри во косата.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Се наведна над лицето, замрзнато од леден, црн удар, и не најде ништо што мислеше дека ќе најде - еден свет на тој човек, едно движење во просторот на продуваното време, сѐ она за што му говорел тој во темните крчми: детска играчка на изгубеното чедо, тажен кловн со плачни очи во тоа барутно време, некакви Марии со црвени искри во коските.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Несреќата мора да лежи во друго. Не во мене и не во нив, двете Марии, прскаа искрите во него.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Господи и Богородице Мајчице, Пресвета Владичице, според волјата Ваша останало жарче - под пепелта запретано... па кога ќе го распреташ да фати искра врз суварки со старечки раце искршени, врз жарчето наредени... од старечки здив искра во пламенче да се разгори - си шепоти баба Петра, наведната над огништето.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Се обидов да фрлам искра во разговорот: Нашиот самоуправен систем беше идеал на водечките француски социјалисти!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Веројатно од последниот телефонски разговор со Вашингтон или од некој друг притисок.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Погледнав со голема надеж кон иследникот, но искрата во неговото око веќе беше згасната.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
– Во тој момент и јас се насмевнав за да ја поддржам радосната искра во очите на Роман Гигов Грофот што наеднаш почна да трепери.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
– Не знам за вашето искуство, но што се однесува до мене, сè убаво што го имам доживеано навистина е плод на непресметливите случајности.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Грофот гледаше низ мене во бескрајот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Згасна и последната искра во мракот...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)