искра (имн.) - збор (имн.)

„Само што јас не гледам никакви птици да летнуваат од твојата насмевка“ најсериозно ми се џареше таа во лицето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Доволно е да се спомене само неговото име!“ фрлаа искри зборовите на Огнена а нејзиниот показалец упорно покажуваше кон мојата насмевка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Таму каде што се јавуваат искрите зборовите се смеат“ Шепотевте многузначно, мавтавте со секалата и го палевте тратот „Нека гори како судбината, бавно и без искри“ Говоревте а длабоката ноќ од високо За секоја глава фрлаше доволно ѕвезди Некој од вас се досетил тогаш За лулето зајмувајќи од кременот жарче Дека градбата ќе биде вековита Ако ја вградите во неа и вашата љубов.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)