Август - оди во Лос Ангелес каде држи предавања по колеџите. Октомври - го најмува Алан Миџет да ги држи предавањата по колеџите во улога на Ворхол.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Се запознава со Тед Хјуџис, кој работи за „де Менилс“ во Тексас; подоцна станува претседател на Енди Ворхол институцијата и магазинот Интервју. „Фектори“ се преселува на Јунион Сквер во западен Њујорк.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Трети јуни - застрелан од Валери Соланис, основач и единствен член на S.C.U.M. (Здружение за критика и сосечување на мажите). Поминува речиси два месеца во болница. Ги прави „Облаците“, сценографија за претставата Reinforest, балет на Мерс Канингам.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога луѓето би почнале да се разбираат, многу институции и прагми ќе заминат во историјата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Таа заинтересираност била пренесена на разни институции и центри на политичко планирање.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Истото може да се каже и за сродната идеја на филозофот Јирген Хабермас за јавната сфера („сферата каде приватните лица се здружуваат во јавност“ 80).
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Андерсон (кој го користи терминот frontier) ги гледа границите како истовремено институции и процеси. 10
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Појавувајќи се во 17 и 18 век, во европските кафеани и салони, а подоцна и во памфлети, списанија и весници, идеите, медиумите и институциите и практиките кои придонесуваат за „критичко себепромислување и размислување за државата“81, т.е јавната сфера, првично се појавува во исклучивата средина на машките/ буржоаски/бели простори.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Новиот современ и модерен (постмодернистички) расказ го оставивме за една друга пригода, кога ќе биде резервиран повеќе простор за таквото претставување; - Со ова издание е направено едно поместување на (практичните) критериуми за избор на расказите, а имено во ова издание се вклучени неколку раскази во коишто е видлива постапката на постмодернистичка естетска игра, на наративен лудизам, во исто време кога се прави и поигрување со очекувањата на читателот и се користи слободно резервоарот на човечката имагинација; - Во ова издание е внесен и еден расказ од големиот латиноамерикански нобеловец Габриел Гарсија Маркес, прекрасен расказ кој ја покажува потресно гротескноста на некои животни ситуации, кога од некои обични мали човечки постапки, се прават крупни и драматични пресврти во животот, како последица на интересите и заблудите на општествените институции и институциите на моќ; - Покрај тоа, неколку раскажувачи ги претставив со нови раскази, поилустративни за нивната поетика и вредност, а кои се илустративни и за некои раскажувачки постапки (дневнички и мемоарски записи, или писма, на пример).
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Побара пари од власта, го одбија; побара од разни институции и научни друштва, го одбија.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)