Тонот на изразот беше наменет за обезоружување на младите бунтовници.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Она што кај мене создаваше посебен интерес како рецептор на кино изразот беа проекциите на филмовите во саботите со почеток во 11 часот. (Не можам да се сетам дали кино сигналот се еманираше пред почетокот или после завршувањето на Младинската емисијата на првата програма на Радио Скопје „Црвени каранфили“.) Таквите кино сеанси беа во надлежност на младинските организации.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)