изложба (имн.) - во (предл.)

Таа сабота Factory present the беше и отворањето на мојата first Сребрени Перници изложба во Кастели со жолти и розеви кравји ERUPTING PLASTIC тапети по ѕидовите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Откако планираната изложба ќе ја заврши својата обиколка, Вокеровиот центар на Бојс ќе му посвети перманентна галерија - прва во кој и да е американски музеј.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Брајан Џонс и Нико беа добри пријатели, па тој и Дилан едно попладне заедно влетаа во Фектори, додека Велветите пробуваа, а јас со Дејвид Витни и Дејвид Вајт ги правев Сребре­ните Јастуци за мојата следна изложба во Кастели која требаше да се одржи во април. (Ги искористив и за Денс концертот на Марс okno.mk | Margina #15-16 [1995] 111 Канингем и навистина бев приврзан со нив: додека ги правев, имав впечаток дека мојата уметност исчезнува, како моите слики да одеа од yидовите и одлетуваа од нив во некој непознат правец).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Таа се боцкаше кај ќе стигне - дури и во ред за в кино - само ако ѝ беше до тоа. (...)Таа недела дадовме оглас од половина страна во Војс: Come Blow Your mind Во тоа време My Hustler се the Silver Dream прикажуваше во Film-markers Coop на 41. улица.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во февруари Ролинг Стоунс беа во градот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
„Благодарејќи на Гугенхајмовата ретроспектива делата на Бојс повремено се појавуваа на групните изложби во американските галерии и музеи, а неговиот перформанс Којот од 1974-та во њујоршката.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тие произлегуваат од најисконските односи на човештвото со митот и магијата, односи коишто беа затскриени со усовршувањето на модерната наука и технологија.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Понатаму две неодамнешни изложби во Њујорк го зголемија обновениот интерес за Бојсовата уметност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
ПОГЛЕД ВО ИДНИНАТА ...и баханалии во „Белжик жоаез“ АКО првата светска изложба во Лондон, 1851 година, билоа арактеристична со Кристалната палата, втората, во Париз, 1889, со Ајфеловата кула, третата, во Њујорк, со Трајлонот и Перисферата, тогаш сегашната во Брисел ја карактеризира Атомиумот - најчудната градба во светот, која симболично ја илустрира епохата на атомот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Светската Изложба во Брисел е полна со контрасти.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во дното на „Вацлавските намјести“ имаше изложба во убавата сала „Хибернија“ токму спроти најголемата стоковна куќа „Котва“ и спрема репрезентативниот ресторан од времето на „Златна Прага“ - „Париз“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Всушност тоа била изложбената зграда на ЧССР во Брисел на светската изложба во 1958 година.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Поповски разговара A.Buzoni Сашо Поповски ЛУЃЕ ВО МАСЛО НА ПЛАТНО Пред неколку месеци Сашо Поповски (35) ја имаше својата прва изложба во Музејот на град Скопје.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
• Господине Станковски, колку веќе години сликате масла на платно? Почнавте ко дете, единствената самостојна изложба во Скопје ја имавте пред - колку? - петнаесет години, бевте речиси тинејџер.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
1955 Откако изложбата на неговите италијански дела мина мошне неуспешно, уметникот заминува во Мексико. 1956 Патување во Мексико.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Големи ретроспективни изложби во Германија: Минхен, Бремен и во Швајцарија: Мартини. 1991 - 1992 Три значајни ретроспективни изложби: Фиренца, Виена, Рим... превод: Павел Попов 208 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Прва награда на IX Салон на колумбиската Уметност за сликата “Собата на младенците: во спомен на Мантења”.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Успех на неговата прва изложба во галеријата Грес во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во „Мртвата природа со мандолина“ Ботеро го пронаоѓа својот сопствен начин на прикажување на телото. 1957 Уметникот има изложби во Вашингтон и во Богота.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Неговите скулптури се изложуваат во Лос Ангелес и во Мексико.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Текстот што следи истовремено )))Ƨƞƚ е коментар на изложбата во Венеција и осврт на односот меѓу приватниот живот на Дишан и темата на сексот во неговото дело.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во 1941 година приредена ѝ е самостојна изложба во уметничката галерија Коркоран, а набргу потоа изнајмува атеље во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Френсис Њумен По повод минатогодишната изложба во Палацо Граси, авторот открива некои досега необјавени биографски податоци за Марсел Дишан.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Повеќето од редимејдите нам ни се познати од едицијата што ја подготви Артур Шварц во 1964, каде сите дела се базираат или на фотографии на изгубените оригинали или на самите оригинали, доколку тие се сочувани.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Одредени детали се толку безначајни што ќе наидат на мал или никаков интерес кај обичниот читател, а поради применетиот систем на организација на текстот, информациите за одредени настани од животот на Дишан, тешко е, ако не и невозможно, да се пронајдат доколку каталогот не се прочита во потполност (иако е од некаква помош индексот на делата). (15) Меѓу безбројните нови работи кои ги дознаваме за животот и уметноста на Дишан од Ефемеридите, најизненадувачко и најинтересно е тоа што Дишан имал ќерка за која знаел но која ја сретнал дури две години пред да умре.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Изложбата во Палацо Граси не ќе беше можна без потполната соработка на мадам Дишан, која се заинтересира и во последен момент издејствува позајмици на некои од најважните експонати на оваа изложба.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На 7 VII 1969 г. Музејот на уметностите во Филаделфија ги открива инсталациите на Дишан 1. „Светлечки гас 2. Водопад“. Тие се многу мистериозни и извонредни исто како и „Големото стакло“. Преку дупките на една гнила дрвена врата набљудувачот може да види легнат акт со разголена полност. Така, Дишан настапува како воајер. На оваа слика работел тајно во едно недостапно ателје скоро 20 год. превод: Биби (госпожица Филонус) 102 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
До своето преселување во Вашингтон во 1939 год (нејзиниот маж работи како амбасадор во САД до 1948 година), таа е веќе релативно афирмирана вајарка.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
(3) Во Линдевата реплика на „тркалото“ столчето и тркалото изгледа како да прават сенка на ѕидот, но повнимателните набљудувачи забележуваат дека сенката е всушност илузија, внимателно нацртана со молив на ѕидот од страна на Андре Рефреј, француски уметник кој пред 15 години подготви серија од 12 илустрации во гваш-техника, кои го прикажуваа животот на Дишан, а кои беа наменети за ретроспективнта изложба во центарот Помпиду.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Не само што таблото зависи од теми кои Дишан ги начнал во претходните свои дела, туку и во финалната верзија тој свесно ги отстранил сите преостанати лични референци во „Етант доне...“ и неколку години по конечното прекинување на нивната врска (нејзиниот маж го преселил целото семејство во Бразил) Дишан изгледа дека го сменил идентитетот на женската фигура, менувајќи ѝ ја бојата на косата така што повеќе да одговара на бојата на косата на неговата идна жена Алексина Матис (позната како Тини), со која се оженил во 1954.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На забавата приредена при отворањето на една изложба во галеријата Луј Каре во Париз, на 23 јуни 1963 година Дишан се сретнал со Жана Саре, жена со која бил во интимна врска пред 55 години и која позирала за една од фигурите во неговата слика „Грмушка“ од 1911; Дишан ја прашувал за минатото, а особено се интересирал за нејзината ќерка родена 1911.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Еден ден, Сликарот доби писмо што му го испрати неговиот пријател Јусуф беј, професорот по Убави уметности од Истанбул, а во кое пишуваше: Почитуван пријателе, На Вашата изложба во Сарајот на која ги презентиравме Вашите платна создадени во Истанбул, беше изложено и чудесното платно „Портрет на Непознатиот, со два детски лика“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Славната футуристичка изложба во Париз стигна во јануари 1912,, токму во времето кога го сликав овој Акт.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
По Светската изложба во Париз во 1900 година, во чија чест се извиши Ајфеловата кула растеше надежта за обединувањето на Европа, на човештвото.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Многубројни изложби во земјата и надвор од неа. 1916 излегува неговата книга Писма од војната. 1925 се разведува од првата жена и стапува во брак со Mathilde von Kaullbach (Quappi).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
На овие рани дела на „Мост” усмерувачки импулси им дадоа екстазите на бои на Ван Гог и редукцијата на формата на Едвард Мунк, којшто 1906 г. имаше изложба во дрезденската галерија „Арнолд”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Од 1915-18 е доброволец на фронтот. 1920 учествува на првата меѓународна дадаистичка изложба во Берлин.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
По куп изложби во земјата и во странство (Бреда, Келн), ЗЕРО исполни една важна функција на нашите простори.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Предава во Уметничката школа во Франкфурт, сѐ додека 1933 нацистите не го отпуштиле, по што се сели во Берлин. 1932-33 настанува првиот од деветте триптиси: Заминување. 1937 емигрира во Амстердам. 1938 - десет изложби во Њујорк; предавање во Лондон при отворањето на изложбата Германска уметност на 20-иот век, замислена како протест против германската политика спрема уметноста.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Мÿ Се сеќавам на една твоја (и на Доминик) изложба во подрумот на тогашниот 25 Мај.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Значаен настан во историјата на Татковата библио­тека во егзил беше кога неговиот пријател Климент Камилски му донесе монографија за сликарот Марк Шагал, од една изложба во Париз.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Вториот пак текст во новата рубрика е всушност една рецензија за поставената изложба во Гугенхајм музејот посветена на апстрактната уметност.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во прилог на ова сведочи и нервозното затајување на споменатата мамутска изложба во Guggenheim со наслов „Апстракцијата на дваесеттиот век: Тотален ризик, слобода, дисциплина“. 134 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
(...) На мојата изложба во Ферус галеријата во Лос Ангелес отидов со комби, заедно со Вин, Тејлор и Џерард.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бевме презафатени со пакувањето на Елвис и Лиз Тејлор за изложбата во Калифорнија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Му дадов на Дилан една збирка мои песни пред неколку години, непосредно откако го видов на концерт.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Понекогаш би собрал нешто од Вин, која беше прва за која знаев дека се облекува во S/M фазон.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
- Прва изложба во Њујорк. 4 1990.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Буквално мо­ равте да ги прескокнувавте дупките на подот, додека кровот полека но упорно прокиснуваше; ние тоа многу не го ни забележувавме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
” in Werke, Ernst Cassirer et al., (eds), 11 vols. (Berlin: Bruno Cassirer, 1912-1922), IV, 169. 23 Видете Charles Taylor, Sources of the Self: The Meaning of the modern Identity (Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1989), chap. 8, 9. 24 De la grammatologie 233. 25 Видете, на пример, “Cogito et histoire de la folie”, in L’Ecriture et la différance (Paris: Seuil, 1967). 26 Многу сум им благодарен на Saul Smilansky, Oded Balaban, Gabriel Motzkin, Avraham Mansbach, Mira Reich, и Mor Arazy за нивните коментари во врска со овој напис. 80 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Jozef Beuys Формалната причина зошто Бојс e во Маргина се двете негови големи минатогодишни изложби во Париз и Цирих.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И тоа е доволно. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 81 Катрин Франблен ЈОЗЕФ БОЈС, ретроспектива без дамка Центар Жорж-Помпиду 30 јуни - 3 октомври 1994 Никогаш порано Бојс не изгледал подепримирано од тој октомвриски ден во 1972, кога добил отказ од Академијата во Диселдорф.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“La mythologie blanche”, in Marges, 301. 5 Francis Bacon, “The great Instauration”, in The Philosophical Works of Francis Bacon, John M. Robertson (ed.) (London: Routledge, 1905), 243. 6 Christoph Martin Wieland, Gespräche unter vier Augen, in Sämtliche Werke, J. G. Gruber, (ed.), 50 vols. (Leipzig: Göschen, 1824-77), XLII, 127-8. 7 Spurs: Nietzsche’s Stules/Eperons: Les styles de Nietzsche, bilingual edition, trans. Barbara Harlow, (Chicago: Chicago University Press, 1978), 137. 8 A Treatise of Human Nature, Selby-Bigge, (ed.) (Oxford: Clarendon, 1967), xxiii. 9 Видете Richard Bernstein, “Serious Play: The Ethical-Political Horizon of Jacques Derrida”, The Journal of Speculative Philosophy 1 (1987): 93-117. 10 Матеј 5, 5; 19, 24. 11 Charles Taylor, The Ethics of Authenticity (Cambridge, Mass.: Harvard Universitu Press, 1992), 104. 12 Видете, на пример, Positions 56-7. 13 De la grammatologie, 62, 64. 14 De la grammatologie, 65-86. 15 Матеј 4. 16 Summa Theologiae II ii qu. 162 art. 5-8. 17 David Hume, A History of Ehgland, 6 vols. (Philadelphia: Claxton, Remen and Haffelfinger, 1876), VI, 374. 18 Подвлеченото е на Хјум. Enquiries concerning Human Understanding, Selby-Bigge, (ed.), 2nd edition (Oxford: Clarendon, 1902), 165. 19 La vérité en peinture, (Paris: Flammarion, 1978), 189. 20 Marges, 4. 21 Glas (Paris: Galilée, 1974). 22 ”Beantwortung der Frage: Was ist Aufklärung?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Од 65. до 67. спиев само два или три часа на ден, но сретнував луѓе кои воопшто не спиеја и кои говореа работи како: „Еве веќе девети ден! Баш е супер!“
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Остварил и студиски престои во Берлин и на Школата за визуелни уметности во Њујорк.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Во својата професионална кариера како дигитален уметник, Попоски има реализирано над 30 изложби во САД, Германија, Франција, Италија, Австрија, Словенија, Македонија, Косово, Бугарија, Турција, Полска и Порторико.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
На крајот би организирале изложба во холот на Домот на хуманитарните организации и литературен настап на најдобрите млади творци.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
На мојата прва самостојна изложба во Њујорк, пред самиот крај на 62-та, се наоѓаа: стоте шишиња Кока-Кола, Конзервите на Кемпбел супите, неколку Направи-сам слики, Црвениот Елвис, Мерлинките и големата златна Мерилин. превеле: Нора Палмер и Игор Ангелков okno.mk | Margina #10 [1995]
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
На крајот, Де беше тој што ми ја среди првата изложба во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Бев навистина возбуден, затоа што најпосле ја добив својата прва изложба во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Жилберт&Џорџ: Сметаме дека естетичкото движење тврди едно а прави друго.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ова е последното интервју со Енди Ворхол, пред самото отворање на II Cenacolo (The Last Supper), изложбата во Милано. okno.mk | Margina #10 [1995] 17
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Луѓето на Запад гледаат дека имаме изложба во Кина, потоа повторно им се навраќаат на нашите дела на поинаков начин.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)