издишка (имн.) - се (зам.)

Со тешка издишка се отпушти пак разочаран и запеа пресипнато, протегнато, пијански, како да го дават: - Нема Ботев, нема Левски, нема Караџата...
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ќе речеше: „Два волка заклале срна на левиот брег на реката Ломиа, а од нејзината последна издишка се овие светликави пенушки врз далгите.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)