Ги заборавила играчките и учебниците таа Илинка Пакова.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
„Облачно претпладне во јули. Вкус на пепелта лета низ воздухот; - мирис на дрво што се поти на огништето, - натопени цвеќиња, - опустошени шеталишта, - зошто веќе да не дојдат играчките и темјанот? “, ќе наслика Рембо во неговите „Изреки“ и ќе продолжи: „сум оптегнал јажиња од камбанарија до камбанарија; венци од прозорец до прозорец; Златни синџири од ѕвезда до ѕвезда, и играм“.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Тоа е прашањето: „Зошто веќе да не дојдат играчките и – темјанот?“
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Тие стоеја однатре на влезот, беа војници од излог со детски играчки и рамнодушно ждракаа кон арената.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Ураааа! – Изразблеаја играчките и се распослаа малку подалеку.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Тоа се неброени композиции со милиони играчки и разни други подароци со кои Дедо Мраз не може сам да ги справи, се разбира.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Ќе ти дадам нови играчки и ќе испорачам нови благослови до оние што ќе ги добијат.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Сето детство се состоеше од правливи полици со полурасипани играчки и растурени сложувалки со изгубени делови.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
„Опа!” копкајќи со прстот таа повторно однекаде ја врати играчката и го намота конопот околу неа.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)