игра (имн.) - го (зам.)

Жените во играта го наоѓаат задоволството во флертот, навестувањето на забранетото овошје.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
А бидејќи не се заинтересира кого во играта го промовирав за татко сфатив дека за неа играва не претставува ништо посебно.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ако секој миг на играта го прифатам како супститут на животот ( во кој е сконцентрирано сето сознание за минливоста и неповторливоста), можеби ќе успеам, совладувајќи ги различните стадиуми на играта, да го достигнам умеењето, мојата сопствена игра да е во исто време општа, и тоа сосем спонтано, природно.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Не напала во неа нешто „необично или лудо“, како што се изрази Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Каде што се движеше тој - таму сè се сееше: се сееше семакедонското семе, таму беа традициите македонски таму песната и играта го следеа, таму обредите македонски живееја!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)