Нивните молчаливи придружници за кои играта претставува решавање на крстозбор (со полунасмевка, сигурни во својата шема).
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Значи, играта претставува долгогодишно истражување низ ластарите на нашите сознанија и сензации, за она што сме и каде сме.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)