зрак (имн.) - сонце (имн.)

Во таксито, пред заминување на аеродромот, Димитар ми додева искинато ливче хартија со испишано тростишје: „Страст во телото на планината Водно. Од зрак сонце.“
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Па сепак, овојпат, го губеше здивот и речиси неиздржливо трепереше, сиот вознемирен, од изненаденост и збунетост.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Меѓу овие две зданија никогаш се немаше пробиено ниту зрак сонце, ниту зрак месечина.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Што град бил тогаш. Прекрасен, современ, богат. Светски. А сега?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Утрината зрак сонце ги фати и преплашено станаа.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Позлатените кори на баклавата блескаа од зраци сонце кои се прикрадоа до тепсијата среде масата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Завршуваше и пледоајето за овој симбол на османското единство и владеење во текот на изминатите векови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)