значење (имн.) - во (предл.)

Но притоа, ако готското писмо го следи грчкиот прототип не само во поглед на редоследот на знаците на алфабетот, туку и во поглед на количеството на знаците, тогаш во случајот со ерменското писмо имаме значително отстапување.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Вулфила се задоволува со замена на неколкуте специфично грчки фонетски значења во системот на писмо со конкретно готски фонетски значења, со што во готскиот систем на писмо не се нарушува ниту редоследот на знаците, ниту нивната бројна вредност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со опстојувањето на знаците без фонетско значење во редоследот на алфабетот, системот на бројни вредности ја игра улогата на фактор за зачувување, кој се спротиставува на секаква промена на наследениот редослед на графемите во системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дали овие зборови - ‘трансгресија’, ‘радикална’ - имаат сѐ уште некакво значење во денешниот уметнички свет?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со загуба на фонетската вредност кај одделните знаци и со нивно хипотетско натамошно отстранување од алфабетот постојано би се менувала парадигматиката на писмото, а тоа би довело до постојана промена на бројните вредности на оние знаци, кои се останати во системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сведување на сопствена чиста форма, токму за тоа зборува радикалната авангарда: трансгресија.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Овој разговор, иако едноставен, наивен и невин, не остана без значење во мојот подоцнежен живот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кое значење во таа преобразба го имаат плебисцитарните уметничко-политички мерки?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Салоника, како што е добро познато, е една од најстарите еврејски заедници.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
На хебрејскиот му се дава големо значење во животот на еврејската општина на Салоника”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој користеше цела палета на сочувани формални маниризми (диафора - комбинација на различни 24 Margina #22 [1995] | okno.mk значења во употребата на еден ист збор; амфиболија - двојна смисла; параномазија - спротивставени истозвучни или слични зборови), но измислуваше и некои сопствени "маниристички" постапки, со што, на крајот на својот живот, успеа да создаде сопствен уметнички јазик.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Просто се чини неверојатно како се пикнале сиве овие нијанси и значења во толку малу и питоми зборови?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Нивното откривање требаше да има посебно значење во откривањето на документите значајни за создавачите на новата држава.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Прашањето за Орденот не беше без значење во Татковиот живот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Делумно секој термин е дефиниран и/или има значење во однос на опозитниот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Западните јазици секогаш биле структурирани во однос на дихотомии или поларитети: предвидливо/ непредвидливо, волно/неволно, машко/женско; говор/пишување, присуство/отсуство, проблем/ решение и така натаму.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тоа се прави преку изведување на значење во нивото на свесност на тој начин што: ... верувањата и желбите на луѓето стануваат доволно кохерентни и добро организирани за да заслужат да бидат наречени животни определувања или „начини на живот“, и на таквата кохеренција се гледа како на „диспозиции“ кои ја карактеризираат индивидуата. (Bruner, 1990, стр. 39)
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Прашањата од нивото на свесност ја помагаат артикулацијата и извршувањето на овие алтернативни предиспозиции, желби, лични квалитети, односи со другите, внатрешни состојби и верувања, и тоа кулминира во „ре-визија“ на личното животно определување. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 51
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ако поимот „мелодрама“ сега станува погрден, тоа е затоа што очигледното сочувство што мелодрамата го внесува во судбината на обичните луѓе изгледа, барем од повластена гледна точка, дека е изместено, дека е облик на задоволување ниски страсти, дека е побудено исклучиво од недостојна, неоснована, пристрасна, сентиментална приврзаност кон инаку неисклучителни ликови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа не е толкување на појавата, туку нејзино укинување – со тоа што индентификацијата се срамнува до рамниште на идентитет, со тоа што желбата се сведува на идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие стандардни, стрејт-начини на доживување на светот подразбираат начини на чувствување, како и начини на реагирање на културните објекти и активности што се веќе кодирани за родот и за сексуалноста, начини на сопствено ориентирање во однос на сите констелации на меѓусебно поврзаните вредности што се одговорни за обојување на лицата, на однесувањата и на жанровите на дискурсот со густите општествени значења кои ги носат, значења што исто така се однесуваат – без разлика колку благо – на родот и на сексуалноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сигурно, смешни се кога ќе се споредат со маките на Ифигенија, на Федра и на Хамлет (иако Шекспировата трагедија секогаш според темите и домашните преокупации е поблиску до грижите на буржоазијата, поради што е полесно да се приспособи кон потребите на некоја современа народска публика).305 Бегањето со погрешен маж можеби ќе излезе погубно за Клариса кај Семјуел Ричардсон, но последиците не се баш вселенски: нема тие баш толку да го потресат светот како последиците од Парисовото заведување на Елена – со други зборови, „урнат ѕид, спален кров и кула / И Агамемнон мртов“.306 Кога се гледа од повисоката положба на општествената елита, средносталешката трагедија е само мелодрама.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Проблемот е во тоа што она што е навистина старомодно не се геј-баровите и геј-бањите, не се ниту заедниците што тие ги создаваат, ниту сликите од Дејвид Хокни со момчиња што скокаат в базен, ниту романите за машкиот геј-живот од Ендру Холеран и од Едмунд Вајт – колку и да е сето тоа старомодно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Далеку од тоа дека се иззема од хистеричната возбуда што дречливион наслов сака да ѝ ја внесе на масовната публика на која ѝ е упатен, тој радо се асимилира себеси во таа публика, присвојувајќи си ја мелодраматичната реторика на насловот, го цитира и го репродуцира со подбивна сериозност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Аристократите се смеат на околности што ѝ се ужасни и трагични на буржоазијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како што излегува, тоа се објектите на кои текстописците од ТОНИ особено им се восхитуваат, кои им се подраги од невпечатливине, нискобуџетнине филмови од новите квир-филмаџии кон кои гледаат презирно (Ариел Шраг, дописник во форумот на ТОНИ и некогашен текстописец за Ди ел ворд, изнесува посебен презир кон експерименталниот квир-фестивал МИКС во Њујорк).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Да зборуваш со сопствен глас, ако си онаков културен простодушник за каков отпрвин се претставува самиот О’Хара, значи да ги усвоиш ветвиот јазик и склоноста кон мелодраматично претерување кои се одлика на новинарскиот дискурс.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нѐ учи да не го обвинуваме општеството за нашите јадови, туку самите да ја преземеме одговорноста за себе – да најдеме длабоко, лично значење во сопствената болка и морално да се воздигнеме со нејзиното прифаќање.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Преобразувањето на сериозните општествени значења во тривијалности, тогаш, не е само антисоцијална естетска практика.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во тој случај, може да заземат одредени стратегии на избегнување кои ќе им овозможат да ги избегнат општествените повици да го доживуваат светот на хетеросексуални и на хетеронормативни начини.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сетете се што изјави Ендру Саливан кога онака радосно го објави „крајот на геј-културата“: денес геј-мажите веќе не мора да „бараат скриени значења во главнотековните филмови – некако да се идентификуваат со подостарениот, кампест главен женски лик на начин што му се измолкнал на останатиот дел од културата“.298 И сосема е во право Саливан: геј-мажите веќе не мора да прават така.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако не, „што има да се држите за старомодните поимања на барските заедници и идентитетската уметност?“ (16).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Всушност, „сентименталноста“ што често ѝ се товари на мелодрамата и која се смета за едно од нејзините обележја, на крајот на краиштата, не е ништо повеќе од склоност кон премногу изобилни нежност, достоинственост и почит на некакви нискосталешки луѓе кои (според елитата) не заслужуваат толку голема мера сериозна размисла, а кои ја добиваат од мелодрамата само затоа што мелодрамата ги одразува блиското идентификување на нејзината публика со таквата раја и силината на емоционалната внесеност на таквите гледачи во нивните животи. ‌Високиот степен на емоционална напнатост што мелодрамата го внесува во премрежињата на обичните луѓе, кој би им прилегал на врвните теми на трагедијата, но кој станува будалест кога ќе се наштима за да внесе горливо значење во животи што не го заслужуваат тоа, не може да не изнуди насмевка на лицата на општествено овластените.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Истовремено, цитатот на О’Хара ја разголува превжештената реторика на новинарскиот дискурс, исмевајќи го насловот поради мелодраматичната претераност, поради напнатиот напор да нѐ натера да внесеме толку многу горливо и заблудено значење во поситните дробности на животот на некоја ѕвезда која, всушност, не ја ни познаваме – иако жолтиот печат можеби нѐ навел да мислиме дека ја познаваме – особено кога сопствените животи не ни се квалификуваат за исто такво грижливо размислување и сочувство. ‌О’Хара му се придружува на извикот од насловот, го повторува небаре ги искажува сопствената шокираност и потресеност и си го присвојува исказот пред читателот на песната воопшто да сфати дека О’Хара само го цитира жолтиот печат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Уште подраматично, гејовите напреднаа од тоа да мора да наоѓаат скриено значење во главнотековните филмови – некако идентификувајќи се со подостарената главна кампеста глумица на начин што останатата култура не го сфаќаше – до тоа сите, и оние геј и оние стрејт, да го сфаќаат и да учествуваат во вицот на некој лик како што е Големиот Геј Ал од „Саут парк“ или Џек од „Вил и Грејс“.143 ‌Штета што никој не се потрудил да им каже на моине студенти.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто, нивното уживање да наоѓаат настрано значење во културните предмети што не ја прикажуваат експлицитно хомосексуалноста, а кои не ги создала отворено геј-култура, рекапитулира една претстоунволска геј-практика на настранување на стрејт-културата – односно, ја призива и ја репродуцира геј-културата „во класичната, универзална смисла“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нашето општество бара од своите неолиберални субјекти да се збучат, да се држат ведро стоички лице в лице со општествено стокменото страдање.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дури и додека ја исмеваат „идентитетската уметност“ како старомодна, барем кога се состои од работи што не им се допаѓаат, желни се да ја слават геј-културата кога ја создаваат „најжешките и најсвежите таленти што постојат“ и важат за ликови што „ги дрмаат медиумите – од музика и јужноменхетенски театар до авангарднa литература и трансбурлески“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Средишниот дел на книгава му се посвети на исцртувањето на логичните врски меѓу неколку меѓусебно поврзани вредности што ги создаваат тие констелации и на показот како тие внесуваат обродени и сексуални значења во голем број елементи од културното поле – како тие структурираат една поширока поетика на културата во смисла на родот и на сексуалноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа е одрекување на самото постоење на геј-културата – укинување на машката хомосексуалност како особено културна практика. ‌Да беа Милдред Пирс и бродвејскиот мјузикл само кодирани претстави на геј-идентитетот, ќе очекувавме дека отворената, изречно геј, излезена и горда, идентитетски заснована култура на постоунволската доба одамна ќе имаше раскрстено со нив, зашто денес геј-мажите имаат пристап до она вистинското, до нецензурираните и директни претстави на она што тие се: веќе не мора да се помируваат со кодирани и фигуративни верзии и не мора толку да се мачат да ги преосвојат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Долго пред да има отворена, експлицитна машка геј-култура, со сопствена „идентитетска уметност“, веќе си имало машка геј-културна практика што се состоела од присвојување, декодирање, прекодирање и настранување ликови како Џуди Гарланд и Џоан Крафорд, која наоѓала хомосексуално значење во романите на Херман Мелвил и која ги пригрнувала сеженските мелодрами како Жените и Сексот и градот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-женственоста, значи, е културно обликување, а не само психосексуално.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Започнувајќи ја песната со зборовите од насловот и рецитирајќи ги со сопствениот глас, тој активно (односно, пасивно – односно со активна пасивност) ја зазема положбата на субјект што трачерскион наслов му ја натура на неотпорниот читател.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога лобираат да се сфати колку „навистина настрани“ знаат да бидат некои културни икони што не се бележат како „отворено геј“, текстописците на ТОНИ покажуваат – не сакајќи, и покрај нивната увереност дека се креатори на трендовите – баш колку им е архаичен моделот на геј- културата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Додека Кучешката и Чуварот на сонот имаат исто дадени алегорично- симболички значења, значења во расказите Глувче и Грев произлегуваат исклучително од самиот текст.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Таа воспита цело поколение Македонци што имаа, имаат и ќе имаат најрешавачко значење во новата историја на Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сликите - и пиктограмите - можат да имаат различно значење во различни контексти, задача на дизајнот е да ја обезбеди соодветната перспектива.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Хана Хавелкова расправа за феминистичките категории на „јавно/приватно“, „слобода“ и „еднаквост“, докажувајќи дека овие поими имаат мошне различни значења во поранешната Чехословачка и не можат лесно да се применат на истиот начин како и на Запад.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ние, кои на театарот гледаме како на вредност, односно значење во популарната култура, ќе си дозволиме да кажеме дека нашите театарџии имаат затнати носеви, всушност, немаат нос за театар.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Никако не можел да го заборави умирањето на момчето со крвава уста додека самиот лежел во заседа и со кубура чие значење во почетокот на битката не го знаел или не сакал да го знае: свеќите на неколку животи, почнувајќи од оној здрав старец со мустаќи, догорувале пред неговиот замаглен поглед.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но Онисифор Проказник, со тага гледајќи го колењето на премаленото и збревтаво животно, заповеда да заземат место на чука од која ќе може да се гледа на сите страни и на која не ќе бидат изненадени со напад. Свенувал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во тој момент, гледачот може да забележи дека неговите зборови имаат различно значење во друга реченица.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Кога терапевтот и другите учесници на сеансата ќе го разберат зборот “неблагодарност” во она значење во кое го употребува оној што зборува, тогаш зборот “неблагодарност” влегува во конверзациската област на терапијата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Огледалото зазема значајно место во опусот на Duchamp.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Има суштинско значење во Големото Стакло и како структурален дел (Окулистичките сведоци) и како теориски елемент (Областа на Невестата е “рефлекс во огледало” на областа на Ергенот).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дури иако не наполно разбирлив, не барем за сите, и сепак со злокобно значење во себе, како да беше опасно да се држи под јазик, брзо се искплукуваше; секако, сеедно што за некои дојде привлечен и нов, ги присилуваше со магиска закана во себе да бегаат од него.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Мојата сопствена препорака е да се шифрираат (во за нас непознати кодови) сите виртуелни системи кои сме во искушение да ги интерпретираме менталистички: тие да се редуцираат на Серловите бесмислени чкртаници во нашите сопствени умови, а потоа да бидат спремни за повторно да им се влее значење во оној степен во кој покажуваат кохерентна каузална (роботичка) поврзаност со реалниот свет на објекти и состојби на нештата на кој нивните симболи можат систематски да бидат интерпретирани дека се однесуваат.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тој исто така нуди сопствена експлицитна дефиниција: „акт на афирмирање или на негирање или на квалифицирање на пошироки урнеци на значење во однос на потесни или целни урнеци на значење”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Зборот кадија, преземен од арапскиот во турскиот јазик, го наоѓаше во речиси сите балкански, но и во неколку европски јазици, често со преносно значење во врска со некој современ настан.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Англискиот речник Collins маскара ја дефинира како козметичка состојка за потемнување и нагласување на трепките, речникот Oxford додава дека по потреба маскарата се нанесува и на веѓите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зборот добива посебна историја и значење во времето на султанот Мурат I (дом на младите, неискусните) во рамките на јаничарскиот оџак, кога христијанските деца биле жртви на данокот на души ( tribut d mes).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски се внесе во темата за јаничарството, заборавајќи ја мисијата која ја наложи, да се понудат релевантни аргументи за да се отстрани зборот од употребата на балканските народи, поради неговото исцрпено значење во минатото и сегашната несоодветна употреба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ние не можеме да им судиме за нивното значење во минатото, но ниту во сегашноста!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од прилозите за место Камилски ги издвои заемките: ичери, внатре (во значење в затвор); карши, преку, наспроти; карши- карши, едно спроти друго.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така се случи и со Вуковиот Речник и предговорот за турцизмите, кои добија големо значење во дебатата на Татко и Камилски за опасните турцизми во нивните мајчини и балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во првичното значење во турскиот јазик поимот kudo го забележа како проводаџија, посредување при женидба, но и како никаквец, озборувач, додека во другите балкански јазици значењето се пренесуваше со различни нијанси на дејство на пренесување на лошотии од кодошот за друг човек, најчесто за материјална корист.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така романот Бувар и Пекуше, посебно придружниот Речник на излитените идеи доби првенствено значење во дискусиите на Татко и Камилски пред нивната операција опасни османизми.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во право си, пријателе се надоврза Камилски зборот јаничар, прифатен во францускиот јазик (janissaire), означуваше војник на елитната гарда на Султанот, но овој збор од турската историја се применува со проширено значење во европската историја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Овде младите се воведувале во читање, пишување, проучување на исламот и воените вештини.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Можеше тие зборови едноставно да се припитомат, трпеливо да се навлезе во нивните променливи значења во времињата, да се открива од секој од нив атом историја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
XLVI Кога започнаа да трагаат по опасните турцизми во балканските јазици кои во толковните и другите речници носеа најчесто ознаки дека се зборови историзми, кои главно си го завршиле своето значење, Татко и Климент Камилски не можеа воопшто да си претпостават, по нивните сестрани потраги, колку продолжуваше мистериозното присуство на овие поими, со незавршено, изменето и разгрането значење во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Имаше повеќе работа со прилозите за количина, тој овде запре на заемките: баеги, прилично, доста; ич, ништо; ексик, помалку од мерата; ептен, сосем, наполно; коџа, прилично, доста, многу; тамам, точно по мера; фазла, повеќе, и други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Митологијата којашто ги зафати балканските историографии во втората половина на XIX и XX век, во времето на подемот на новите држави- нации, во голема мера ја деформира историјата на Царството чие постоење и цивилизациски обележја, кои често биле заеднички со истите народи, се настојуваше по секоја цена да се избришат од меморијата на народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Збор со мистериозно и различно значење во Европа и на Балканот!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Политичките причини секако можат да се уважат, а со националните има многу манипулирање, бидејќи со нив најлесно се манипулира. »» Не ли Ви се чини дека кај нас националните чувства се пренагласуваат, дека премногу им се дава значење во некаква цивилизациска смисла?
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
А, од една децентрирана срушивме перспектива, можеме да претпоставиме дека „маргиналното“ комунизмот, и она што го нарекувам „екс-центрично“ (во класата, расата, сега доаѓа на ред полот, сексуалната ориентација или потеклото) добива ново капитализмот! значење во светлината на имплицираното сфаќање дека нашата култура навистина не е хомоген монолит. Маргина 36 7
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И оттогаш останав во трајно и ненаметливо пријателство со Махмуд Дарвиш, посебно со неговата судбина, која на одреден начин ме следеше и во моите дипломатски мисии, посебно како амбасадор во државата Палестина, која постоеше посилно во надежите на нејзините поданици отколку во реалноста...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Незаборавната средба со Лакхдар Браими ја имав меѓу првите во Тунис.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXIII Не затворај ја вратата Не губи се во заборав... Махмуд Дарвиш Во моите дипломатски години во Картагина, како амбасадор во државата Палестина, како и во Тунис, беа од посебно значење во формирањето на претставата за Палестина, за нејзината борба за признавање и независност, за нејзиното движење на чело со Јасер Арафат, за личноста, животот и поезијата на Махмуд Дарвиш, овековечени со нашата прва средба во Струга, во август 1978 година, а потоа и со нашето долговечно и ненаметливо пријателство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој беше незаобиколна личност во Тунис, земјата која неочекувано доби силно меѓународно политичко значење во регионот, особено поради палестинското присуство и присуството на Арапската лига.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Гледајќи ги татковите книги во нивниот наследен, само на места изневерен распоред, согледуваше дека го беше проширил нивното простирање до предели и народи, низ проверени, доживеани значења во животот, до кои бездруго сонуваше дека ќе го одведат книгите, верувајќи дека тие ја содржат вистинската надеж.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сите книги како да беа останати со недооткриени значења во функција на неговиот незавршен ракопис за Историјата на Балканот низ падовите на империите, најголемиот предизвик да трагам по неговото време и неостварените илузии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Жената има првостепено значење во одржувањето на семејството на Исток.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И на Цветана Горски, кој се готвеше да му го посвети животот на откривањето на тајната на патот на јагулите и на неговото спасување, и на Татко, кој во патот на јагулите ја откриваше можноста за излез од егзилот, сознајбите на Игор Лозински беа од пресвртно значење во нивните животи.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И така од колено на колено, секој август, рибарите постојано гледаат кон небото, трагаат по најмалото облаче, го фиксираат со погледите, се мери температурата под сенка, на секое дожде му се открива значењето во идната година.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тие се здобиваат со сопствено значење во опозиција спрема ортодоксниот вокабулар: „структура“, „систем“, „ограничување“, „детерминанта“ итн, вокабулар организиран околу сликата на животот како некаква „билијарска кугла“.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Денес, помалку од било кога, постои „даденоста“ и уште помалку „еднаш-засекогаш-даденоста“.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа е сѐ што останало од некогаш големото царство.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На трупот се напишани зборовите: Моето име е Ozymandias, Крал над Кралевите: Погледни ги моите дела, ти Моќнику, И очајувај! што очигледно имале сосема поинакво значење во нивниот првобитен контекст. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 59
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ние значи не наоѓаме ништо што засновува значење; само уште зборови (тоа И тоа).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Нивното сеприсуство во градот гарантира дека „ниту еден миг на шетањето низ градот нема да се мине без присуството на стоковните слики“149.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Купувајќи си место во јавните простори, комерцијални интереси се закануваат да го сведат производството на значење во јавната арена на едностран проток на информации, трансформирајќи ги граѓаните во пасивни примачи.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Пролетта на 1993 г. во Арл има посебно значење во мојот живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Со Енди сликата вредеше илјада зборови, а секој збор вредеше илјадници значења во зависност од интонацијата. Oh! Oh! Ohhh! Really! Oh really! Gee! Oh gee! Great! That’s so great! Isn’t that great Bob! He’s so great. She’s so great.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Дури многу подоцна терминот го зацврстува своето буквално значење во “прави разлика”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
За нас, тој свет беше вечен, и имавме потреба да зборуваме за него колку што е можно повеќе.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Сега вие сте слободен, дури и Русија е послободна, и се чини дека сѐ уште мошне успешно работите во еден вокабулар чии значења во потполност се променија.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Додека Тот е отфрлена форма на значење во рамките на западната метафизика, тој сосема лесно може да биде единствена можност за значење.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Низ целата „Фармација“ Дерида го разгледува присуството на тој жртвен јарец, тој pharmaccos населен во самото ткаење на јазикот и репрезентацијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Исходот од битката има големо значење во текот на војната или за еден дел од нејзините етапи.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)