Ќебето што истовремено беше и врата, нагло се подигна и во земјанката се втурна бран студен ветар и по него влезе Аргир.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Земјанката се наполни чад. Од очи истиснува солзи, гребе во грлото.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Мита фрла во него грст планински чај и кога во целата земјанка се чувствува сладуњаво - горчлив мирис, таа го разлева миризливиот врелец во алуминиумските таски.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)