земја (имн.) - сега (прил.)

Прегнете волој а широки ниви, фрлајте плодни зрна, земјата сега вечно е ваша, порите бразди црни!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Тоа некогашно копање не би значело ништо за ровкоста на земјата сега.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)