земја (имн.) - под (предл.)

Не ти дадоа тебе да видиш зашто порасна со црни очи-две џиновски мрави на земјата под Небото; Не ти даваат ни тебе да видиш зашто живееш меѓу убијци на инсекти.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
По Берлинскиот договор таа е сама од сите други јужнословенски земји под Турција и веќе живее таков одделен живот повеќе од 25 години.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Иако земјата под нив не истинала, ноќите се до самиот свој врв топли, не ќе е лошо да се седи околу оган: кога се гледаат в очи, луѓето со поголема радост се слушаат.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не мислеше ништо, не слушаше шум, а земјата под него се лулееше како езерски бранои; му се стори како да се наоѓа на каик, а модрината на топлата летна ноќ му се причини како лесно разбуричкани води на мирното езеро.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Ти забучил некој воздушен притисок и туку ти олцнала земјата под нозе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И потаму земјата под нозете се стоплуваше.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бил залепен со стомакот до девојчинскиот стомак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пропаѓав во кратки соништа, оние што немаа ни почеток ни крај.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Прстите на старецот си играа со мојата коса. Пламенот ми ги полнеше ноздрите со густа топлина а земјата под мене беше сува и тврда.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сончевата поплава се повлекуваше пред сенките. Расцутените бадеми на ридот се покриваа со сино-румени одблесоци на свој оган.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И земјата под него се усвитувала. Се тргнал со напор од кој му запукале коските.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сликата на безизлезниот лавиринт во кој исчезнува козарот со козите е јасен амблем на жестоката судбина на земјата под владеењето на интегризмот на сталинистичкиот комунизам.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Рика, гргори водата а ми ја подзема земјата под стопалата, ме поткопува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се мешколи така Левтерија, се мешколи и земјата под неа. Како човек на разбудување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И онаа млада пареа што ја издишува Левтерија, се врзува за воздухот и за земјата под неа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)