збор (имн.) - одвај (прил.)

Тој зборуваше сѐ потивко и последните зборови одвај се чуја.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Устата мрда, се отвора, ама зборот одвај излегува. Јазикот пречи. 243
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)