Само во твоите прегратки наоѓав сила да се разбудам и да вдишам од свежиот зрак на новото утро.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
-„Зошто Јас, зошто боли толку многу, зошто секој збор ме повредува, зошто секоја насмевка ми е толку туѓа, зошто е толку тешко да заборавам?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Твоите зборови ме потресоа, но мислев дека тоа го кажуваш така без врска, ама тоа било твое претчувство дека нема да живееш уште долго.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Вака изречениве зборови ме потсетуваат на моментите од нашиот исколчен живот кога со досетки се обидувавме да си ги отргниме размислите од трагичните последици.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Нема причини за загриженост - вели Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
По кои скали од зборови ме качуваш во твоето минаре за да го имам молчењето за сопатник а немирот за водич?
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
„Умен, мајкин“, ме погали мама. „Многу ме радува дека и другарите ти се умни деца. Од вас ќе станат чесни луѓе.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Чудно... Убав збор ме здоболе посилно одошто шлаканица.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Во петто одделение има многу материјал по аритметика и геометрија", пак лажев.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)