зајдисонце (имн.) - и (сврз.)

Кога ќе затоплеше, најмалата, тета Дитка го изнесуваше телевизорот на западниот балкон, ќе го наместеше во насока на зајдисонцето и наметнувајќи се со ќебе, се впиваше во волшебниот екран.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Па затоа седеа во градината гледајќи го зајдисонцето и постепеното доаѓање на квечерината.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Инаку, оддалеку карпата личи на некој светец, на кого при зајдисонце и при испарување на водата, на врвот му се исукува голем колтук, ореол, што блеска пурпурно.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
При зајдисонце и топла плима природен прелив со океан, медовина и сотки.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)