Филмот                               Давење по броеви е претрупан со нив, а насловите како                               Замоците од шпил карти в зори, Големата Игра на Смртта,                               Крикет на обесениот, веројатно асоцираат на игрите и                               правилата на судбината, на еден ментален Тарот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Јајцевидното сонце со дамки, и тоа некако извртено , се издолжи уште повеќе и со леснотија на гасеница, залази кон својот дом – замок од жива вулканска лава под покрив на созвездија.
               
             
           
            
            
              „Пупи Паф во Шумшул град“
               од Славко Јаневски 
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  3. Извини – му рекоа  брановите на  замокот од песок.
               
             
           
            
            
              „Зошто мене ваков џигер“
               од Јовица Ивановски 
              (1994)