закоп (имн.) - тој (зам.)

Некои од управата и од оние што постојано се “шинати” во колкот, во шиперот или вратот и болните од офтика кои најмногу кашлаат кога се појавува некој од началството, му се потсмеваат на Пандо гробарот затоа што по секој закоп тој најмногу плаче.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)