Патуваш по границите рани, странични
   на вселената – изведена смисла/свет
   а таму душата лебди, бдее
   бедеми бедни та раскошни
   со плимата плиска
   со осеката секне
   секавично и ведно
 
   гледаш и мижиш во длабините
   и самиот длаб
   на етерот бладање, сон на сенката
   светилник на помрачението
   блаженство во јадот
   страст за питие
   смрт и заборав
   за лага и заблуда
   за облик, опиум!
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Свесно да се кажуваат лаги и истовремено искрено да се верува во нив, да се заборава секој факт што станал непожелен, а потоа, кога ќе биде повторно потребен да се извлече од заборавот за онолку време за колку што е потребно, да се одрекува постоењето на објективната стварност и за сето време да се води сметка за стварноста што се одрекува - сето тоа е неопходно потребно.
               
             
           
            
            
              „1984“
               од Џорџ Орвел 
              (1998)