Научив дека во животот секогаш, без исклучок, мораме да имаме болка.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
- Ова е како кај Џек. Само што наместо кадилак, возиме велосипеди.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ленче К., заменик-главен уредник на ТАА Мојот (обид за ) одговор: Драга г-це, Писателската фантазија не е баш толку безгранична, што најдобро ги знаат оние што пишуваат – да ја парафразирам, во таа смисла, многуцитираната мисла на големиот Фјодор Михајлович за вишокот фантазија што животот секогаш го поседува во однос на литературата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Но кој знае зошто, тие во мојот живот секогаш се остваруваа.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Иван излезе во тремот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
-Колку што паметам, низ животот секогаш трчаше пред нас.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Од тогаш се прашувам, зошто животот секогаш ги гарнира ситуациите.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Розанов рекол дека болката што ја нанесува животот секогаш е појака од самото интересирање за животот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Кога мама не беше дома, јас одев во собата на Зигмунд.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Оттогаш почна да ме споредува со другите девојчиња, да ми кажува дека никогаш нема да бидам како нив, да ми вели дека мојот живот секогаш ќе биде мачна празнина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И дека, за жал, животот секогаш е среден така што условите за згрешување речиси и не сме во состојба да ги избегнеме.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)