ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тоде вели: Ако ние, Акиноските, некогаш одамна сме го започнале животот овдека во Потковицава, а тој во меѓувреме и нас нè испусти и сам се запусти, ние и ќе го обновиме.

Сите форми на општествениот живот овде завршуваа или во „повеќепартиски монизам” или во „еднопартиски плурализам”, што се само политички маскирања на еден непридвижлив патријархален авторитаризам.

Јас го погледнав стрештено, оти првпат бев чул некој друг освен мене да верува во такви сказанија и измислици како што се минати и идни животи овде, на земјава, пред да се упокоиме засекогаш во царството вечно Негово, во станот небесен.

„Ах, клетиот“, заплака жена му, „затоа тој се влечеше и не сакаше да умре...

Ќе се отргневме од овој проклет живот овде...“

Читајќи ги тие книги, дознаваше дека, всушност, не постои никаква граница меѓу животот и смртта: сеедно е дали овој живот овде го живееш или оној другиот горе: никаква разлика во тоа нема.

Мисли Зоки Поки, ги преметкува сите поединости од животот овде, па кога така ќе ги разгледа работите, некако полесно му доаѓа.

„Тоа мора да е чудесно чувство, да се има уште еден живот овде.“ „Мене тоа ми се чини страшно,“ реков.

„Можеби,“ рече. „Страшно и едноставно, како и менструацијата, првиот чекор кон станувањето мајка,“ рече, потстана со мака, ја испружи несигурно едната нога како да ќе зачекори, а всушност ја остави да лебди ниско над подот, а потоа пак седна на столот.

Таа, во сликите кои ги гледаше во каталогот, во сликите на едно друго време и на друга земја, си правеше семожни споредби, извлекуваше упатни заклучоци за животот овде, а не некаде другаде.