живнување (имн.) - на (предл.)

Со пролетта со топењето на снеговите, со живнувањето на природата, и луѓето стануваа посмели, пока­те­горични, поиницијативни, се разбира, колку што овозможуваше партијата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)