жена (имн.) - кој (имн.)

Веднаш до Краста стои една огромна жена која со својата појава потсетува на Кинг Конг.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во аголот на карминираните усни држи долг честерфилд.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кире беше подготвил Чиста слама со златна боја, ја одбра мека, како за жена која раѓа...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога нѐ подготвуваа за да нѐ носат, донесоа некаква одлука за секоја група од по 30 деца да има по една жена која ќе им биде како мајка.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Не и го знаат името, ама додека објаснував кого барам едната жена на другата и рече да не ја бара таа жена која постојано седи надвор на столче и плете.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Жената која лежеше на креветот до нејзиниот, модра како џигер и со одвај триесетина килограми сѐ уште лелекаше и офкаше од болки, а мајка ми која не ми ни дозволи да ѝ помогнам да се преоблече дента кога ја донесов, лежеше мртва.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Утрото, кога се подготвувавме да ја испратиме во вечниот дом, по патеката што води во дворот на нашата семејна куќа се симнуваше една жена која не ми беше позната.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Како можам да мислам за такви смешни нешта - убавина и мир, мрачната душа на светот - па јас сум жена в куќа, жена која се грижи за тепихот, уредна и точна, окружена со згради. 120 okno.mk Вилијам Гес (William H. Gass) е роден 1924 г. во Северна Дакота.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Бремена жена која во себе го носи вирусот ХИВ може да го пренесе на своето бебе.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Сакаше да пронајде богата жена која ќе го сака токму таков каков што е и среќно би го поминала времето до крајот на неговиот живот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
За Хитлер Германија станува глупа вљубена жена која тој едноставно ја растргнува при чинот на силување.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Не бев многу кроток... само неговата убава жена која успеваше да ме маѓепса по малку, ќе можеше можеби да ме припитоми...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Ако не успее да се врати за една година, ќе го изгуби правото на престолот, кое ќе премине на еден од неговите полубраќа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
16. Запрашаа една жена која живееше на село колку студено било минатата година. „Не многу студено“, одговори.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Меѓутоа, Грејвс само ја изеде плескавицата, ја плати сметката, се врати до колата, го замота ќилимот и замина.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој виновно се врти на местото, скришум гледа час во старецот, час во неговата жена која се движи лесно, нечујно, - ја реди табаката, да го почести со слатко.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Добро знаеше што значи кога остана сама млада и убава жена која на секој чекор среќава страсни погледи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Силно се копнее по жена која не е крај нас!...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сметам дека сум рожба на таков сон на маж И сон на жена која престорена бран Ги носи сите желби на доцната доба.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Не ја препознав ни жената која заедно со фустанот како да го имаше заземено најголемиот дел од попречната штица напред во колата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се сеќавам дека сосема сосема тихо забележав: -Можеби навистина требаше да се придржувам на желбите на мајка ми.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
МИШКО: Таткото Дима некогаш рекол дека никој не е толку во право како жената која ја љубиме па макар била и нашата родена мајка.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Замислен, мижејќи, ја посматра благородната насмевка на жената која бавно се доближува носејќи две шољи чај.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Близнаци или тројки може да зачне жена која има капацитет да ги носи.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
И ете така во привидот беше мајка, а на јаве една непозната жена која кроце – кроце доаѓаше на кај нас.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Дали имаше некоја жена која не плачеше?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Нѐ погледна и рече: „Ова не е соба за прва брачна ноќ. Што барате овде?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа во собата влезе жена која при одењето се потпираше на стап.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Истите зборови на обврзување, ветување, поучување, насочување кои ги повторуваше и тој, за да потврди дека навистина, и во добро и во зло, и во болест и во здравје, ќе остане со жената која тогаш ја донесе во оваа иста катедрала.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Вети дека ќе ја почитува и дека ќе ја обожава со своето тело и дека ќе ѝ биде верен до крајот на животот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Марија Канан Топло и со многу љубов раскажана сторија за жена која и самата зрачела со топлина, љубов, милост, добрина и која, секако, заслужила да се овековечи во сајбер читалната.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ова ми доаѓа како одговор на најглупавото верување дека мажите се поинакви и поразлични од жените во средните години и дека најголем грев е да општиш со истрошена жена која „веќе не може“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Платното, освен на по некое место, беше соголено и без онаа жена која што и не ја доизгледав во старинарницата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Лилица на прв поглед изгледаше питома, повлечена и тивка, но во комуникацијата не оставаше впечаток на жена која може да биде рамнодушна на опкружувањето и особено на луѓето со кои непосредно контактираше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Често ми велеше дека ќе имаме дете, а сега молчиш и тоа ти тежи, знам дека е така, не го порекнувај тоа, но јас не ти се лутам, бидејќи тоа не беше услов да ти легнам, јас те сакав и те сакам како жена која сака маж без никакви услови, како што се сака летањето низ бескрајот во кој се дише само слободата.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Таа гордост имаше непосреден контакт или произлегуваше од она што беше нејзин лесно видлив белег како жена која нежноста и убавината ги спојуваше со пословичните карактеристики на спротивниот пол, покажувајќи ја, во вистинските моменти, силата својствена за мажите.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Не бев жена која можеше да реши да ја убие жената во себе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
На почетокот не ми беше доволно јасно дали нејзиниот провокативен однос кон мене беше по налог на некого, на Шефот, на пример, и така натаму, или само израз на порив на млада жена која сакаше да успева во сè.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Таквото однесување делуваше одбивно за оние што непосредно работеа со неа, кои во тоа гледаа отменост на млада жена која, прерано поставена на завидна позиција во полициската хиерархија, отсуството на искуство за раководење го компензира со строгост.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Беше јасно дека во тие мигови не можев да се повинувам на дисциплината што ја исполнуваше Ема со својата наивна и едноставна игра со која ме заведуваше, но, кога ѝ ги ставив дланките на раменици и силно ја повлеков кон себе, кога помислив дека целото тело ѝ е наврено на мене, или дека целиот сум во неа, почувствував дека токму тогаш таа ја сфати смислата на играта и, конечно, го направи тоа што ѝ личеше на жена која вистински го сака токму тоа: се сврте кон мене, ме гушна, ми ги апеше усните, првин горната, па долната, повремено навлажнувајќи ги со врвот на јазикот, а потоа силно ме загриза на вратот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Со умилкување, низ едвај забележливи кругови, главата си ја положив на топлото меѓу двете нозе, барајќи го со усните јазичето за да го изделам од вжештеното месо и да го апам, не заради апењето на тој усвитен дел од најженското на Ема, напрченото меко јазиче на кое се радував кога и ги кревав нозете до рамена за да го гледам тоа, како што таа ми велеше тогаш, црвеното кикиритче на црното јариче, туку со предумисла за да се изгуби трагата на она што го кажав (или сакав да го кажам) оти ми се причини дека тоа е бесмислено, дека ниту таа заслужува празни зборови, ниту јас треба на ваков начин да ѝ продавам памет на жената која ме сакаше и ја сакав.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
А длабоко риев во жената која сакаше да исцица се од мене.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Со палецот и показалецот ми ја фати долната усна, благо ми ја повлече кон брадата, ми ја отвори устата за да може да ми го стави јазикот на непцето, таму каде што по знакот на некоја сензорна клетка одеднаш станав премногу силен и премногу слаб пред жената која знаеше да ми се вовлече во моето тело и да биде мое тело или јас нејзино, сеедно, да бидеме едно тело во кое се заробени две души завеани на беспаќе што го нарекувавме живот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се обидував, но никогаш не бев во состојба да ја започнам плетката со конецот на разумот и со конецот на страста.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сега сум нормална жена која знае да се срами и да си простува себеси, како што секогаш им простуваше на другите, сега сум жена која знае да се радува, жена која знае да плаче.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тоа беше момент на несигурност, сѐ дури да проговори неговата повреденост во бес на маж одбиен по толку мисли и тајни надежи, одбиен од жената која му е в куќа, чиј кревет е еве тука, од жената за која мислеше дека барем донекаде ја подвластил.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
А секако, колку што повеќе Нико беше необична, толку Фред сѐ повеќе се воодушевуваше од неа - да има жена која е толку убава и толку ексцентрична, тоа беше остварување на сите негови сништа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Им објасни дека во авионот што ќе допатува по помалку од еден час, патува жена која не е во добра психичка состојба.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Помош и разбирање немаше ни од својата сопствена жена која постојано му ја јадеше душата дека се зафатил со работи од кои нема никаква корист, а само штета.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тешко е да веруваш дека денес сум овде со срце и душа.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
На жена која измислува светови кои не постојат.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Или сметаш, кога веќе со векови сме немале кралеви и цареви, зошто да се користиме во овој наш обичен живот со жена која ја посакува љубовта без да се грижи за чувствата на партнерите; без да размислува што ќе разурне со својата прегратка; кој ќе биде идниот страдалник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како се чувствуваше во тие нови околности за разлика од оној ден кога нестрпливо го очекувал потврдниот одговор на жената која веќе му ги имала испратено првите знаци на љубовта?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кои се тие нови податоци и кој ти ги даде?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога ги слушав од иследникот зборовите за гласот на жената која го повикувала несреќникот на некаква средба надвор од дофатот на човековите размисли уште ја немав запознаено Загорка Пепрутката.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но жената која можеби и беше тетка Боса, откако ме ослободи од прегработ кусо рече: - Пратив двајца да го зазборат! – А потоа многузначно ме погледна. – Сакав да сме сами кога ќе ти ја соопштам новината дека твојот братучед и вистински преживеа. – Зошто велиш дека преживеал кога и досега го сметавме за жив. (Го употребив зборот сметавме за да ја потсетам на досегашното нејзино тврдење дека Благоја е жив но да ја изразам и мојата подршка на нејзиниот ваков став иако верував дека братучедот Благоја одамна е мртов).
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не бев слушнал ништо ниту за нејзините напоредни светови.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ѕвонењето на шината го прекина намнисувањето. Жените стануваат, чепкаат по своите торби и тргнуваат накај казаните на обед.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Откако си ја расплете косата си ги покри очите со широко раширените дланки. Меѓу прстите и потекоа солзи...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зар не слушна за една жена која му даде писмо на еден Албанец за да го прати?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Очите, широко отворени, се полнат со исчекување, а под црниот фустан затупкува срцето - мајчински, ненаситно, раскинато. кутро, скршено, окрвавено, огнено, загрижено, нежно, болежливо, доверливо, загорчено, болно, рането, натажено, ожалостено, растревожено и преполнето со исчекување - кај секоја поинаку и поинаку.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Жена - не девојка - туку жена која ќе му роди дечиња и навечер ќе му вели „добра ноќ“, а наутро ќе го буди со топол мирислив чај од јагоди, со многу шеќер во него.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Јас не бев, бидејќи бев во Лион.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)