Кога една година беше во Свети Наум во Охрид, му се случи да клекне пред гробот на светецот, да го навали увото врз надгробната плоча за да му го чуе чукањето на срцето при што се најде лице в лице со милоликото лице на непозната, ама баш жена каква што мажите посакуваат и чие срце чиниш веќе биеше во склад со срцето на Спира Клечев - Заволијата и Испустениот.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Не сум жена каква што ти сакаш.”
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Колку што ме држи сеќавањето, баба ми беше ниска и ситна жена какви што беа и моите тетки (сестрите на татко ми) Јордана, Стефана, Цвета и Велика, а тета Стојна беше крупна и стројна, на дедо ми Доне.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)