желудник (имн.) - заедно (прил.)

А ги фаќаше сосем просто: на долг конец, на растојание од една до две педи, нанижуваше зрна пченка; кога ќе го клукнеше птицата зрното - заедно со него го голтнуваше и конецот; и на тој начин беше фатена; попусто преткаше и скокаше не можејќи да го истрга зрното од желудникот заедно со конецот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)