железо (имн.) - и (сврз.)

Користејќи ја уметноста за да се ослободи од животно-порекнувачките трауми што ги претрпел, но не одречувајќи ја нивната вистинитост (овој тип на активност го прави таканареченото уметничко „одуховување на животот“, што е една фундаментално репаративна задача на уметноста), Бојс се враќал кон праисконските извори на топлина, то ест, кон топлината на почетокот, топлина која во формативните фази на животот, го охрабрува здравото растење. 98 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И како што кажа, „Односот меѓу подучувањето и учењето мора постојано да биде отворен и подложен на обратност“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој во своите скулптури ги испитуваше неорганските материи, како што се железото и бакарот, и органските материјали, како што се земјата и дрвото, како можни извори на физичка топлина.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Инаку се и големи талкачи; талкаат со говеда, со овците, низ полето, ливаѓето и по ридовите; талкаат, ловат и риболоват, во Црна, во мртвиците, во Блатото,а поледелието и сточарството, иако им врват одлично, повеќе ги сметаат за нужности на поминокот и поводи за празненства, дедека становниците на Градиште, судејќи според она што останало по нив за да сведочи за нив, кованите пари, керамиката, разните украсни предмети од железо и преданијата, кои сегашниве жители на Потковицата, чувајќи ги и пренесувајќи ги од колено на колено, ги измешале до непрепознатливост, морале да бидат воини и инородци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И без престан благиот шум на борјето над нив да шумоли ко пеење и паметење и вечен запис врз стеблата и каменот под кој лежат ветените за кои сал дабот, чамот, кленот, карпата, ридот, парчето ’рѓосано железо и штикот скршен ќе раскажува во времињата што допрва ќе дојдат...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Зад грбот на Винстон гласот од телекранот сѐ уште дрдореше за суровото железо и за натфрлувањето на деветтиот Тригодишен план.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Понекогаш знаеше вкусно да изненади со прекрасен балкон од црно железо и свиткани лаци кој, како на високата куќа отспротива, го врамуваше небото во мрежен дезен.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Калта ги разјадува железото и лостот пред очајот на целта.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
И потем во светлина раскошна, со музика семирска се спушти над мојата глава, ми ја позеде раката, го фрли мојот груб калем од железо и во раката калем од лач небесна ми стави; калемот сам почна да пишува со раката моја, и до првиот час по полноќта, кога првиот петел се гласи, писмото за господарот мој беше готово, и јас знаев која буква на кое нешто му одговара.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Стипцосаната земја, над која пловат зачаденост и црни испарувања на тага, ја ора усвитено железо и ја јалови оган, по нејзините врвици и библиски беспатици јаваат на коњски костури апокалиптични рицари - чумата, поморот, алчноста, бесот:коњските узди се густ сплет на змии, здивот на јавачите е сув ветар од кој и коренот на кровот се суши; зад нив останува трага: дрвени крстови, плочи со камени чалми, несобрани трупишта, урнатини.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Поткачен на одарот, Арсо го прилепуваше увото на железото и наежавено ги прислушнуваше плашливите нијанси на човечката онеправданост и мака.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Не почнала ли првата битка помеѓу железото и карпата во времето на римските робови?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со векови сенките на бедата се стремела кон мракот на земјата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најпосле свртуваат вдесно, излегуваат на големиот мост направен само од железа и веќе заборава на Мурџо поради големата мазна снага на големата река што се лизга под самиот мост.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Лудакот не оти ќе те праша, потегнуваше со железото и што ти пишал господ.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Авторот не наведува колкава количина железо и олово во исто време и на истиот простор чија површина изнесува 5 километри во должина и 2 километри во ширина ( 5х2= 10 квадратни километри) фрлија минофрлачите, тенковите, артилеријата и пешадијата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Малку или многу железо и оган падна врз главите на осакатените единици на ДАГ и големиот број цивилно население кое во невидена паника иташе кон Пероо за да најде спас на полуостровот што го нарекоа „Африка“?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Малку или многу беше количината на фрленото железо и олово врз главите на немоќните луѓе, малку или многу се загинатите чии коски лежат во масовни гробници на просторот меѓу раскрсницата пред селото ’Рби и мостот на Пероо - Кулата, меѓу брегот на Големото и песоците и трските на Малото Преспанско Езеро?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ќе ја направам од железо и тоа ќе биде највисоката кула во светот“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Момче, верувајте ми, сега не смеам ништо да ви кажам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На некои им ги отвораат раните, им ги вадат парчињата железо и пак ги зашиваат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не можеш да пукаш, се усвитила цевката, се топи железото и не го фрла ѓулето. Заглавува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што е, ова, мајко, си мислиме, од кај се донесе ова железо и како се донесе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мирисаше на подмачкано железо и на силен антисептик.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)