желба (имн.) - во (предл.)

Иако вие не знаевте, но желбата во истиот момент Ви беше исполнета.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Се преоблеков во турско облекло и дојдов во кафеаната да чујам какви планови кроите против рајата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Постоев само затоа што таква беше вашата желба во однос на мене, и можев да бидам само она што вие сакавте да го видите.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Таа можеше така да постапи бидејќи неговата стварност (неговите желби во однос на неа), не ѝ беа сосема туѓи, иако тоа беше стварност на некој друг; соодветствуваше со нејзината сопствена автентична желба да биде она што е.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тоа е среќно паганска желба, некаков вид давање благодарност, која секако повеќе го потврдува животот (ако така може да се каже за една хипотетична желба во последните часови) отколку последниот благослов или дури „доведување на своите работи во ред”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Мајчинската љубов ја ограничува детски желба така што детското одбивање на таа љубов во форма на одбивање храна претставува единствен начин тоа да ја одржи својата желба во движење.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во таков случај детското одбивање на храна парадоксално треба да биде сфатено како начин на којшто субјектот се пре­сметува со сопствената желба во поглед на мајчин­ската љубов.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„На мојот драг учител најубави желби во новата илјада деветстотини шеесет и прва година! Никола Рилков, судија, Скопје, улица Страшо Пинџур бр. 21.“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но, геј-идентитетот не ја опфаќа – не може да ја опфати – геј-желбата во сиот нејзин субјективен размав и опфат. Не може да ја изрази. Желба во идентитет не поминува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Односно, искуството на чувствување сексуална желба кон припадници од еден конкретен пол им претставува, како на другите, така и на лицето (геј или стрејт) што ја доживува, однос на сличност, на наликување, на идентитет или на некој друг вид структурна сообразност со вообичаената родова улога на припадниците на другиот пол.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За да ја осознаете докрај мистеријата на хомосексуалната привлечност, вниманието морате да си го сосредоточите кон предметот на својата желба во нејзината најцелосна контекстуална оствареност, во нејзината целосна општествена конкретност, во нејзината особена општествена систематичност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа, за секој што живее во свет на хетеронорми, доживувањето сексуална желба за маж е заземање положба на субјект која се смета за соодветна за жените, во смисла на тоа дека со право им припаѓа на жените – а со тоа и положба на субјект која културно се идентификува и се интонира како женска.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Развлеченото искуство на еротската немаштија што нужно и болно го доживуваат сите геј-мажи што растат во стрејт-општество го претвора обичното остварување на обичната хомосексуална желба во некаква недостижна фантазија – каква што честопати останува дури и кога, понатаму во животот, паланчанчето ќе се пресели во некое геј-градиште каде што сексуалното остварување на неговите претходни еротски сонувалства на крајот излегува детска играчка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иако самата сексуална желба може да биде независна од родовата ориентација, а сигурно се разграничува од неа, сексуалната желба во еден хетеронормативен свет сигурно тесно ќе се поврзува со родовата ориентација бидејќи и двете се кодирани една во однос на другата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-идентитетот – гејството сведено на идентитет или сфатено како идентитет – не ја остварува машката хомосексуална желба во нејзиниот непредвидлив, несистематски состав.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што самото по себе и за себе можеби е лесно остварлива желба, кога ќе се забрани и попречи, станува невозможен сон.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа е така бидејќи жените се единствените луѓе за кои се мисли дека се природно, нормално склони да чувствуваат сексуална привлеченост кон мажите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- Во Битолскиот театар ќе се заборави на претставата „Трамвајот наречен желба“ затоа што сите желби во присуство на Чак Норис треба да бидат упатени кон него.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Единствената желба во тие мигови беше да го сопре времето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Го напушти во Сиудад де Мексико шест месеци откако се запознаа, кога уште гореа од желба во блаженството на безумната страст во собата за послуга во населбата Анзурес.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, не беше во право: таа се вратила кај своите родители и таму Сатурн ја побара, решен да ја врати по секоја цена.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Самоуките Ернст Лудвиг Кирхнер, Карл Шмит- Ротлуф, Ерик Хекел и Фриц Блејл се одважија на преврат во уметноста, кој делумно се објаснувал со нивната убеденост дека желбата во уметноста има предност над знаењето.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Нејзиното тело беше бело и мазно, но, не предизвика желба во него, всушност одвај го погледна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А ако впива лоша енергија, тоа ќе ја намали (иако не значајно) количината на насилство во реалниот свет, бидејќи луѓето ќе можат да си ги исполнат насилните желби во виртуалноста во уште побрутален облик - без последици, зашто е тоа виртуален свет.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Нејзината вредност доаѓа од историјата на желбата во која, сеедно дали свесно или не, се обидува да го најде своето место...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Голема желба во животот имам на струшки вечери поет да бидам на езеро ладно пиво да пијам на струшки ручкови у фаца да им ждригам Не, јас неможам во Скопје да седам неможам шмизли и шминкери да гледам запалив кола во Струга ја летнав да одморам душа од џунглата штетна Облеков шорц на плажа отидов Гавазова Сузе на кајче ја видов решив да пријдам го скршив мразот и видов паун тетовиран на газот
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Да му даде за право што не сакаше да ѝ ја исполни најголемата желба во животот, да заминат во Цариград.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таа е арената на која јавноста се организира себеси, го формулира јавното мислење и ги изразува своите интереси и желби во однос на власта.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тие се и локусот на бездомните лица, единственото место каде тие стануваат видливи.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Како простор на институции и практики помеѓу приватните интереси на секојдневието во граѓанското општество и областа на државната моќ, функцијата на јавната сфера е да служи како посредник помеѓу приватните интереси на поединците и барањата на општествениот и јавниот живот.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тука би било корисно да се спомене дистинкцијата на Анри Лефевр од „Производство на просторот“87 помеѓу простор за претставување (апроприран, простор на живеење, искористен простор), просторни практики (секојдневни активности на повторно освојување и населување на просторот, детерминирање на неговите сегменти и територијализација на потребите и желбите во рамките на тој простор) и претставувања на просторот (планиран, контролиран, уреден простор) „што пасивно се доживува“ од страна на корисниците.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Со растурен вриеж на желби во главата, куклата го прегрна момчето на кое почнале да му растат нови мустаќи, брада.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Сигурен сум во сите вас дека ќе му помогнете на Влатко да се вклопи во наставата и според сопствените желби во воннаставните активности.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ми рече дека морал да го прави тоа, светот на модата отсекогаш му била најголема желба во животот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)