есен (имн.) - дојде (гл.)

Уште есента дојдоа грчките андарти (кои пред две три години ги поклопија селата: Градешница, Будимирци, Старавина, Бзовиќ и Груништа, оние каде што Толе паша собра најмногу востаници на востанието за да го брка Турчинот) на манастирот свети Илија во Мелница и ги заклаа сите петмина момци со десетгодишното дете на маѓерот Стојка, оставајќи го дедот Сталета сам во неговата кула, откако им вети дека и тој ќе се погрчи и ќе им помага во нивното „свето дело".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
ХАИКУ Есен дојде пак верверица итрица јади орев јак.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Таа година есента дојде некако порано.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)